«Փաստը» գրել է. «ԲԴԽ նախագահի պաշտոնից Գագիկ Հարությունյանի հրաժարականից հետո շրջանառվում են մի քանի թեկնածուների անուններ:

Տեղական ու միջազգային մի շարք կազմակերպություններ, ինչպես նաև առանձին երկրներ հանդես են գալիս Հայաստանում միասեռականների և ուրիշ այլասերվածների, ինչպես նաև ԼԳԲՏԻ (լեսբուհի, գեյ, բիսեքսուալ, տրանսվեստիտ) անձանց պղծության, այլասերման, սոդոմական մեղքի քարոզչության և նրանց այլ «իրավունքների» պաշտպանությամբ, խրախուսմամբ ու խթանմամբ: Եվ, կարծում ենք, մեր հասարակությունը պետք է տեղեկանա, թե որ կազմակերպությունների և երկրների մասին է խոսքը:

Քաղաքը միայն շենքերն ու փողոցները չեն կամ սրճարաններն ու այգիները, քաղաքի շունչն ու հոգին նրանում ապրող մարդիկ են, ամեն մեկն իր ճակատագրով, բնավորությամբ ու երազանքներով:

Երեկ ճոխ-ճոխ գլուխ էին գովում, թե ոչ ոք չի համարձակվելու այլևս ՀԴՄ կտրոն չտալ, բայց, արի ու տես, այսօր նույն անկանոն վիճակն է: Մի քանի «խոշոր ձկներին»՝ սուպերմարկետները չհաշված, մյուս առևտրային հաստատություններն ինչպես աշխատում էին, այնպես էլ շարունակում են աշխատել։

ՀՀ կառավարության կառուցվածքային փոփոխությունների արդյունքում այսօր ունենք 12 նախարարություն։ Փոփոխություններին ինչպե՞ս են արձագանքել անվանափոխված գերատեսչությունները մասնավորապես համացանցային տիրույթում, սոցիալական ցանցերում։

Արմեն Սարգսյանին ոչ լեգիտիմ նախագահ որակած ՍԴ դատավորի թեկնածու Վահե Գրիգորյանը, որ մինչ օրս այդ կարծիքը չի փոխել, պատրաստվում է նրա առաջարկով ՍԴ անդամ դառնալու։ Իրավաբան թեկնածուն պետք է որ լավ իմանար` ոչ լեգիտիմ նախագահի առաջադրած

Չեմ կարծում, որ այնպիսի միջազգային կառույց, ինչպիսին ՈՒԵՖԱ-ն է, չունի իր իրավաբանական ծառայությունը, սակայն ցանկանում եմ փաստել, որ Բաքվում կայացած Եվրոպայի Լիգայի առաջնության եզրափակիչ խաղում «Արսենալի» հենակետային խաղացող Հենրիկ Մխիթարյանի Բաքու չմեկնելու հանգամանքը, ըստ էության, պատշաճ իրավական գնահատականի չարժանացավ, ինչը, կարծում եմ, ՈՒԵՖԱ-ն պարտավոր էր անել:

Վերջերս շատ ենք լսում բողոքներ, դժգոհություններ, փնովումի խոսքեր, հիասթափված հառաչանքներ, և այս ամենը ամբողջովին հիմնավոր է: Հասարակության տարեց շերտը գնալով ավելի ու ավելի է դժգոհում «թոշակ» կոչվածից:

Անցած կիրակի օրը մամուլը ողողվեց նոր «ավետիսով». Հայաստանի Հանրապետությունում տեղադրվել է Նիկոլ Փաշինյանի երկրորդ արձանը. այս մեկը` հայրենի Իջևանում: Անցյալ դարում Լենինի կամ Ստալինի արձանները տեղադրում էին հիմնականում հենց վերջիններիս «ներքին խոհանոցային» հրահանգով, կամ ուղղակի` վախից, քծնանքից ծնված, բայց ոչ սիրուց ու հարգանքից:

Հայաստանի նոր իշխանությունները մոտ մեկ շաբաթ առաջ հայտարարեցին նոր «հեղափոխության» մասին: Խոսքը դատաիրավական համակարգի բարեփոխումների մասին է, որի մեկնարկը վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը տվեց՝ դատարանների մուտքերը փակելու աղմկահարույց կոչով, ինչին հաջորդած դեպքերից հետո հասարակությունն ակտիվորեն սկսեց քննարկել վեթինգի (անգլերեն՝ vetting-ստուգում, զտում») թեման: